De parels van Kreta. Een oase in the desert.

Lieve mensen,

Steeds vaker kom ik mensen tegen op Kreta die een open mind hebben. Niet geheel vastzitten in geconditioneerde patronen, gewoontes en overtuigingen. Hoe mooi is het dan dat je samen op pad kunt gaan en nieuwe plekken mag ontdekken. Zo ook laatst. De mensen die ik ontmoet had bij het klooster, onze vorige trip met Michael. Ik stuurde haar een bericht of ze nog wat meer info had betreffende de Godin van de geboorte. Ze vertelde me dat ze dit weekend met nog wat andere mensen naar het klooster zou gaan, of ik ook aan wilde sluiten. Natuurlijk want het is een hele mooie energetische plek. Voordat we de onverharde bergweg opgaan ligt er een dorpje. Daar hadden ik met 2 andere afgesproken omdat hun auto de tocht niet zou kunnen maken of beschadigd zou raken. Toen we onderweg bij een bron vers water uit de berg gingen tappen, sloot de andere auto met de 2 vrouwen bij ons aan. De eerste nacht lagen we met z’n alle op het strand en keken naar de duizenden sterren en naar de vallende sterren die we ook regelmatig zagen. Natuurlijk hoort er dan een nachtelijke duik in de zee er ook bij. Een van de mannen vroeg me, heb jij ooit plankton in het donker in de zee gezien? Dat had ik nog nooit. Wat een mooi en bijzonder schouwspel is dit. Wanneer je beweegt in het water zie je honderden groene stipjes om je heen. De plankton geeft dan licht af. Dus sterren boven ons in de lucht en sterren in het water, zo leek het wel. De dagen daarna was het behoorlijk druk op het strand en vele bleven net als wij op het strand slapen. Dit maakt natuurlijk de beleving toch een stuk anders dan de eerste nacht, Maar oké het is wat het is. We zijn ook nog naar een verlaten strand gezwommen waar je alleen via het water kan komen en nog in een grot geweest waar je ook alleen via het water in kan. Niet zo diep, maar toch heel bijzonder. We hadden nog meerdere dingen gepland staan te doen maar het was dit weekend vaak boven de 40 graden, dus niet geheel prettig om echt tochten te lopen. Toch ben ik ben op een morgen nog naar de grot gelopen waar de geboortes gedaan werden in de vroegere jaren. Het blijft toch bijzonder de energie in zo’n grot en het was een hele mooie wandeling weer. Helemaal op mezelf met alleen maar natuur om me heen. Na 3 nachten zijn we weer vertrokken op 1 vrouw na, deze verbleef nog langer in het klooster. In de loop van de week nam ik contact met haar op, ze zou nog een week langer blijven. Dit was een mooie gelegenheid om daar nogmaals naartoe te gaan. Alleen nu niet in het weekend maar door de week. Op de dag van vertrek belde de andere mij op dat ze ook graag weer aansloot bij ons en voordat we vertrokken waren we weer compleet. We zouden elkaar onderweg ontmoeten voordat we de berg op zouden gaan, zodat we met 1 auto de onverharde weg naar het klooster konden nemen. De nacht was weer als voorheen, alleen was het nu volle maan. We hebben in de nacht wel 1,5 uur in de zee gezwommen, elkaars handen vasthouden, blijven drijven en zo het gevoel te hebben om gewichtloos te zijn wanneer je al je spieren ontspant, een met het water. Nu waren wij alleen op het strand, dat is toch een andere beleving. De volgende dag gingen we naar een ander klooster. Dus een rit van ruim 2 uur voor de boeg, waarvan 1,5 uur onverharde wegen zijn. Maar het resultaat was weer super. Om ons heen zag je niets dan rotsen, gesteente en kleine dorre struiken. Oké verder zagen we natuurlijk ook de zee. Tot op gegeven moment uit het niets daar een groene oase zich liet zien. Wat een bijzondere plek weer. Verwelkomt in het klooster door de  monnik/ priester hebben we genoten van heerlijke wijn en eten daar. Na een tijdje zijn we afgedaald naar het strand en heerlijk gezwommen. Weer zo’n plek om nooit meer te vergeten. Toen we weer terug bij het klooster waren kregen we een rondleiding in de grot/ kerk. Daar druipt al jaren water uit een spleetje, heilig water zoals ze het noemen. De tranen van de heilig waarnaar de kerk vernoemd is. Daar hebben de vrouwen die bij ons waren een korte mis gedaan en de monnik zat erbij en luisterde naar het geheel. Bij het vertrekken vroeg hij, wanneer komen jullie weer terug? Wij maar ook hij genoten van het gezelschap. Weer terug richting het andere klooster.  Alleen nu gingen we maar met 2 verder naar het ander klooster. De andere 2 vrouwen mochten de volgende dag weer werken en zijn naar huis gegaan. De volgende 2 nachten verbleef ik alleen op het strand. Het maanlicht, geluid van de zee en verder niets, hoe heerlijk is dat. Op vrijdag zou ik weer naar Agia Galini gaan. De andere vrouw zei, nu we ook dat andere klooster gedaan hebben en nu nog een paar dagen hier geweest ben, is het voor mij ook weer tijd om naar Thessaloniki te gaan. Dus samen weer de terugreis naar de bewoonde wereld gemaakt. In de avond was ik uitgenodigd op een tentoonstelling van de schilderwerken van KADIANI VELIGRANTAKI een vriendin van een van de vrouwen. Daar ook weer bijzondere werken en mensen mogen ontmoeten.

Dankbaar weer voor de mooie ervaringen, de parels van Kreta !!!!