Wat heb jij nodig om te groeien?

Lieve mensen,

Hoe mooi is het om het nuttige met het aangename te combineren, zo mag ik de ervaringen van de cliënten maar zeker ook voor mezelf wel omschrijven. Jullie weten waarom ik naar Kreta verhuisd ben. Het centrum is nog niet gerealiseerd en dat is ook niet belangrijk. Er komen mensen naar Kreta om aan zichzelf te werken. En hoe mooi is het dat ze het vertrouwen in mij hebben dat ik hun mag begeleiden in hun reis naar binnen. In wie ze werkelijk zijn. Connected with there source, nature, with themselves. Leven in het NU, wat het brengt op welk moment ook. Ik wil jullie graag vertellen over de laatste weken.

7 juni kreeg ik bezoek van een mede cursist/ broeder Michael  (M)  https://www.zennergi.com (Star Stone, is zijn spirit naam) van de sjamanistische teachings die we doen. Hij was even in de overweging om te komen maar de roeping gaf de doorslag. Hij had gekeken tussen zelf alles regelen of het via een reisorganisatie te laten verzorgen. Hij had gekozen om het via Sunweb te doen. De eerste dag is het fijn om te relaxen op het strand en even landen. Tijdens mijn wandeling zag ik M liggen op het strand. Ik dacht net aan jou, vertelde hij. Ik was met een thema bezig welke zich melde en jij staat ineens naast me, hoe mooi is dat.  Dus de eerste heling op het strand was een feit. In de avond vertelde ik M over enkele rituelen die ik een jaar eerder gedaan had hier op het eiland in 2 grotten op de natuurlijke geboorte. Tijdens onze teachings had onze teacher het over de natuurlijke geboorte en hoe verwrongen dit is in de oudheid. Een voorbeeld in Griekenland is dat de artsen bijna altijd voorstellen om een keizersnede te laten doen. Ook dat eigenlijk iedereen in het ziekenhuis (moet) bevallen. Ik heb hier geen oordeel over omdat mocht er iets mis gaan, het toch langer duurt voordat er een ambulance op plaats van bestemming is. Dan hebben de vrouwen in Nederland nog een keuze hoe ze graag hun bevalling willen. Of dit mogelijk is hangt natuurlijk af van vele factoren. Hij vertelde ook dat in de vroegere jaren vele geboortes in grotten plaatsvonden. Toen ik dat hoorde, gebeurde er meteen iets in me. Ik was hier op Kreta in 2 grotten geweest waar een hele bijzondere mooie, sterke  energie is. Ik wist dat ik daar een ritueel mocht doen voor de vrouwen en de natuurlijke geboorte weer in het licht te mogen zetten. Toen ik dit M. vertelde zei hij “Hier wil ik ook heen”. Hij vertelde mij dat hij veel werkt in rituelen op de verhouding man – vrouw. Om de purity van de vrouw te herstellen. Maar natuurlijk ook op de man om weer meer balans in de relatie te brengen. Dat hier door de eeuwen heen heel veel mis is gegaan en nu ook nog is duidelijk. Dat vrouwen soms nog steeds als minderheid, gebruiksvoorwerp of dat er niet respectvol mee om gegaan wordt. Zelfs in religie is dit op vele fronten mis gegaan. Ik had hem verteld dat er een klooster bij een grot is en er misschien wel een mogelijkheid was om daar te overnachten. Dus goed om wat extra spulletjes mee te nemen. De volgende dag zijn we samen op pad gegaan. Even via een omweg omdat M een grote kruik getoond werd toen hij op het vliegveld aankwam. Ik vertelde hem dat deze kruiken in Thrapsano gemaakt worden, hier op het eiland. Is het   ver om vroeg hij. Een uurtje enkele reis, dus de moeite waard om richting Thrapsano te gaan. Voordat we in het centrum van Thrapsano waren, reden we voorbij een oud kerkje. Ik stopte en reed terug. We mochten daar naartoe en ons eerste ritueel was een feit. Na afloop weer verder richting het dorp en daar geluncht in een taverne. We konden onze route richting het klooster weer vervolgen. Het is een mooie route door de bergen, waarvan een heel groot gedeelte over onverharde wegen gaat. Op een gedeelte van deze onverharde bergweg had ik vorige keren altijd Vale- gieren in de lucht gezien, wel 20. Nu zag ik er geen. Ik dacht nog, wat zou het mooi zijn om M ook deze ervaring te mogen laten ervaren. Nog geen 5 minuten later zag ik er 1 in de lucht. Ik stopte om te kijken. Toen we weer voor ons keken zagen we er 2 op het pad voor ons zitten. Ze vlogen meteen op en een paar seconde later zagen we een groep van wel 20 gieren opstijgen voor ons. Dit was zo bijzonder mooi en wat voor een gevoel je dit geeft is onbeschrijfelijk. Je hoorde de lucht verplaatsing van de vleugels. We zijn ook even gaan kijken of we nog veren konden vinden. Een paar kleintjes in een waterpoel waar ze zich gewassen hadden. Weer verder op onze tocht krijg je enorme mooie vergezichten, dus nog een extra stop gemaakt. Dit alleen al is de moeite waard. Daar gearriveerd, zijn we eerst naar het klooster gelopen en even rond gekeken. Daarna zijn we naar het strand gelopen. Daar is ook al een mooie grot. Heb jij hier je ritueel gedaan vroeg hij. Nee in een andere grot, kom we gaan daar heen. Na een korte wandeling waren we bij de grot, waar ook een kerkje in is. Na even gezeten te hebben zijn we begonnen met het ritueel. Ik had 4 symbolen van de windrichtingen bij die ik op stenen geschilderd had en een kaarsje. Na alles neergelegd te hebben zijn we begonnen met onze ( praying) ritueel. Heel bijzonder wat je dan voelt, gebeurd aan energie. Daarna zijn we nog even in de grot gebleven voordat we weer terug liepen naar het klooster. Bij het klooster aangekomen eerst gevraagd of er een mogelijkheid was om te overnachten. De priester die daar over gaat is even naar de grot, vertelde een vrouw. O, die zijn we dus tegen gekomen, zeiden we. De vrouw vertelde ons dat we sowieso daar konden blijven om te eten. Als ze de klok luiden ben je welkom. Ondertussen zijn we eerst even de zee gegaan in gegaan en rond 20:00 uur ging de bel. Wij naar binnen en werden hartelijk ontvangen aan een grote tafel met verscheidende mensen. Het was heerlijk wat we te eten kregen met een lekkere lokale wijn erbij. Na het eten vroeg de priester,  jullie willen hier verblijven? Ik zal even kijken of er ruimte is. Na enkele minuten kwam hij terug, geen probleem. Kom maar mee dan laat ik het jullie zien. In de avond hebben we nog een mooie wandeling gemaakt in de bergen daar en als afsluiting zijn we op het strand sterren gaan kijken. Bijna geen lichtvervuiling, dus super om te zien. 2 Griekse vrouwen lagen ook op het strand en we waren aan de praat geraakt over vele dingen. Een vroeg ons of we al in de grot geweest waren. Ja in de grot van Agios Kosmas. Dus nog niet in de grot van Agios Antonios? Nee die kennen we niet. Daar lopen we morgen naartoe, dus jullie mogen mee als jullie willen. Nou heel graag natuurlijk. In de ochtend zijn we met z’n vijven vertrokken. Een hele mooie wandeling door de bergen. Na ruim een uur arriveerde we bij de grot. De 3 vrouwen gingen meteen richting de kerk en deden daar hun ding. Wij stonden even te praten en overleggen. Een van de vrouwen vroeg ons. Wat gaan jullie nu doen? Wij vertelde hun dat we een ritueel gaan doen op de natuurlijke geboorte en op het herstellen van de relatie man- vrouw. Mogen we daar bij zijn, vroeg ze. Nou heel graag, hoe mooi is het dat we dit mogen doen met 3 vrouwen erbij. Een van de vrouwen vertelde ons toen we naar het kerkje liepen. Hier achter bevinden zich waterbakken die continu gevuld worden door het water dat in de grot druipt. In deze bakken werden in de oude tijden bevallingen gedaan. De godin Eileithyia is de godin van de bevalling/ geboorte. Hoe bijzonder is het dat we dit ritueel hier willen doen en 3 Griekse vrouwen bij ons zijn en ook nog eens in de grot van de Godin van de geboorte. Alles voorbereid en we zijn samen in een kring gaan staan, hand in hand. Tijdens ons ritueel vroeg M de vrouwen of ze nog iets toe te voegen hadden. Een van de vrouwen zei, ik wil straks na afloop een gedicht voorlezen. Een ander vrouw vertelde ons,” ik ben nu in behandeling van kanker op een eierstok. Je kunt het niet verzinnen dat dit allemaal samenloopt. Daar hebben we ook meteen heling op mogen geven. We waren allemaal enorm onder de indruk van het gebeuren en de vrouwen waren ons heel dankbaar dat ze getuige mochten zijn van dit geheel. Daarna zijn we nog verder gelopen naar het plaatsje Agios Ioannis. Onderweg nog even gezwommen in de zee op een bijna verlaten strand. In agios Ioannis gearriveerd te zijn, hebben we genoten van heerlijke verse vis en salade. Tijdens ons eten voelde ik een druk/ pijn in m’n nek, schouders. Een van de vrouwen vertelde iets over haarzelf wat ik kon herleiden aan de pijn die ik voelde. Ik vroeg haar, mag ik je even je nek aanraken?  Ja graag zei ze. En de behandeling begon. Mooi hoe er dan in korte tijd zoveel mag gebeuren en ruimte in het lichaam mag komen, de energie weer mag stromen. Ze was heel opgelucht, ik voel me een stuk lichter zei ze. Daarna weer een wandeling van ruim 2 uur terug naar het klooster. Wij hadden onze spullen weer gepakt om  terug naar Agia Galini te gaan.  Toen ik weer thuis was zag ik meerdere berichten en meldingen van oproepen die ik gemist had. Bereik hadden we daar niet in de omgeving van het klooster. Een daarvan was van een cliënt of ze me even kon spreken. Ze vertelde me dat ze in een zeer onprettige situatie gekomen was bij bekende/ vrienden van haar.  Omdat het altijd een veilige omgeving was en er nu dingen gebeurde die ze eigenlijk niet wilde was het heel onveilig voor haar geworden. Nu alleen kon ze zeggen dat het niet prettig voor haar was in plaats van direct NEE. Dus altijd een veilige omgeving veranderde heel snel in onveilige voor haar. In zo’n situatie reageren mensen verschillend. We hebben van nature 3 verschillende reacties in ons reptielenbrein. Namelijk de 3 F’s, Fight, Flee or Freeze.  Of de 3 V’s, Vechten, Vluchten of (be) Vriezen. Dit bevriezen gebeurde dus bij haar. De dag daarna werd er op haar ingepraat omdat de mannelijke persoon wel begreep dat hij te ver gegaan was. De vrouw des huizes koos in deze ook de zijde van haar man en gaf aan dat ze niet echt nee gezegd had.  Verder wil ik niet dieper op deze situatie ingaan. In de avond kreeg ik van een andere cliënt een bericht dat ze een berichtje van een bekende man gekregen had waar ze absoluut geen prettig gevoel bij had. Niet dat je iets onveiligs uit de bewoordingen kon halen, maar ze voelde er zich  toch heel onprettig bij en wist niet wat te doen. Verder ga ik hier ook niet dieper op in. Ik vertelde M van deze 2 situaties die gebeurd waren nadat wij de rituelen gedaan hadden voor de vrouw en natuurlijk staat de man daar niet los van. Je zou verwachten dat het juist de andere kant op zou gaan en er weer meer respect zou zijn richting de vrouw. Dit bleek niet meteen uit deze 2 situaties. Maar wat als er nu voor beide partijen bewustzijn mag komen. De vrouw Nee mag en kan zeggen tegen ongewenste praktijken en hierin weer daadkrachtig mag zijn en zich niet als minderheid te voelen of zwakker dan. Maar dat de man ook het bewustzijn mag krijgen wat dit met de vrouw doet en niet alleen zijn eigen lust voorop stelt. Zijn fantasie of wat er ook in hem omgaat, niet omgezet wordt in daden. Dat er weer respect en gelijkheid mag zijn in beide seksen. Een Nee een Nee is of onprettig ook een NEE is en er geen ja van gemaakt hoeft te worden voor eigen lust. Wat zeker heel bijzonder is dat je vanuit Purity in en op een veld werkt en er meteen ook een reactie komt, dat was duidelijk.

M en ik zijn ook nog naar enkele plekken gaan kijken en voelen waar ik mee bezig ben om het healing centrum te realiseren. Het is bijzonder om met gelijk gestemde die plekken te bezoeken en kijken hoe het voelt.  Ik vertelde hem ook dat ik naar Griekenland mocht om onder andere ook voor de Griekse bevolking zelf heling te brengen. In de periode dat ik hier nu ben is het duidelijk dat er op genezing hier ook wat verstoord is en veel opgelost wil worden met medicatie. Ik sprak met M over Hippocrates, de grondlegger van de huidige geneeskunde. Toen ik dit zei, gebeurde meteen iets in  me of ik onder stroom kwam te staan. Zoveel energie ging er door mij heen. Dit op zich was al een heling en bewustwording in het veld om Hippocrates weer te verbinden met de (Griekse) geneeskunde. Wat is er mooier dan na het werk de zee in te kunnen en te relaxen. De zee is al een heling op zich. Het water zit vol met voedende mineralen en onze huid is de grootste orgaan. Maar je kan en mag ook veel loslaten in de zee met je eigen intentie. M zou 14 juni eigenlijk weer vertrekken, maar voelde dat hij langer mocht blijven. Dat het nog niet klaar was voor hem, voelde hij sterk. Er was al veel in beweging gezet tijdens onze uitstapjes en behandelingen. 13 Juni kwam er ook een vriendin/ collega therapeut Judith (J)  https://judith-michels.nl   naar Kreta. Ik had eerder al wat plannen gemaakt wat we eventueel zouden kunnen gaan doen. Ik vertelde haar dat M langer zou blijven en kijken wat we gezamenlijk kunnen gaan doen. Tijdens het avondeten hadden ze kennis gemaakt en het klikte ook meteen. Op een dag dat we samen M een behandeling gegeven hadden, wat ook heel bijzonder was om dit samen te doen. Wilde M daarna tijd voor zichzelf. Wat ook verstandig en begrijpelijk is. In een behandeling wordt er veel in beweging gezet bij je. Rust en niet direct weer volop aan de gang bevorderd de uitwerking. Tijd voor jezelf nemen is dan ook prettig. In deze middag zijn J en ik naar de Rouvas kloof gegaan en hebben deze gelopen. Een hele mooie maar ook een pittige wandeling en sommige stukken ook echt opletten, maar zeker de moeite waard. Na afloop heerlijk gegeten in Zaros bij Vegera. Dit is zo’n leuk concept in dit restaurant/ taverne. Je hoeft maar te gaan zitten, je wordt welkom geheten en daarna brengen ze drinken en eten wat de pot schaft. Dus geen menukaart. We hebben echt zo heerlijk gegeten, een aanrader als je in Zaros bent. De volgende dag had M zelf een auto gehuurd en was op pad gegaan. J wilde graag een massage behandeling. We startte met de massage en kijkend tijdens de massage wat het lichaam aangeeft welke thema’s er aangeraakt worden. Weer anders dan alleen een behandeling op zich. Ook heel bijzonder om te doen, maar ook voor de cliënt om te mogen ontvangen. Op deze manier raak je meerdere lichaamsdelen aan dan bij een behandeling alleen. Het lichaam reageert hier ook weer anders op. De volgende dag hadden we de planning om met drieën de berg Kedros op te gaan. Ik had deze ook nog niet gedaan, dus ook nieuw voor mij. Ik had de route uitgestippeld via Kria Vrisi, Maar het pad naar boven was afgesloten. Ik wist dat er via Gerakari ook nog een mogelijkheid moest zijn. Daar gearriveerd te zijn hadden we eerst geluncht bij Apsida taverne en even navraag gedaan vanwaar we ergens naar boven konden. Ze vertelde ons dat ze wel het pad naar een grot wist, maar niet direct naar de top. Na enige navraag toch een richting gekregen en wij weer op pad. Onderweg nog een paar keer gevraagd maar duidelijk was het niet en zoveel verschillende onverharde paden daar. Toen we besloten hadden om het toch via een ander route te gaan doen, zag ik een herkenningspunt welke een boer ons gegeven had. Via dit pad zijn we naar het punt gegaan waar de klim begon. Onze auto hadden we net voorbij een berghut geparkeerd. Het was een echte padvinders route naar de top die ook best pittig was, maar ook weer heel bijzonder mooi. Op de top aangekomen hebben we wat in een schrift geschreven welke in een ijzeren doos lag en natuurlijk genieten van het uitzicht en de rust die er heerst.  Daarna iets naar beneden gegaan, een kort stukje naar een kerkje. Bij de kerk vertelde M ons dat er zich weer een thema melde bij hem. Dus daar ook even een behandeling op gegeven. Met tijden was er bewolking, maar we hadden ook genoten van de mooie uitzichten om ons heen. Toen de lange tocht weer naar de auto. Toen we bijna bij de auto waren zagen we een herder ( Stelios) op een rots zitten boven de auto. Daar aangekomen groette we hem en hij vroeg waar we vandaan kwamen. Van de top van de berg Kerdros. Kom wat drinken zei hij en we liepen met hem mee naar de berghut. Daar zijn we hartelijk ontvangen met eigen gemaakte wijn, raki, kaas, olijven en myzithra. Dit is een hele jonge zacht kaas. Ook paximadia ( hard gedroogd brood) werd onder het water zacht gemaakt om te eten. In een aparte kamer van zijn berghut lagen enkele kazen te rijpen. Hij had ook een paar hele kleine mini kaasjes en die werden voor ons aangesneden. Het kon niet op hoe hij ons in overvloed alles gaf, met als dessert lekkere appels. Wij maar ook hij waren enorm blij met het gezelschap en hij vertelde veel over zichzelf. We zeiden dat we toch moesten vertrekken, maar de glazen zaten weer vol. Na even zei ik, ik wil toch voor het donker op de asfalt weg zijn en we moeten nog zeker een half uur door de bergen rijden voordat we die bereiken.  Wat een bijzondere ervaring was dit ook weer. Het houdt gewoon niet op zeiden we nog tegen elkaar. De ene na de andere bijzondere ervaring. Voldaan en met een herinnering die we nooit meer vergeten weer terug naar Agia Galini. Onderweg hadden we begesproken dat de hoogste berg van Kreta ook nog op het verlanglijstje van M en J stond. Dat mocht dan de volgende dag want dat was de laatste dag voordat ze vertrokken. Dus zondag ochtend weer op pad om 2 uur te rijden naar Mygero refuge. Dit is een berghut vanwaar de klim naar boven begint. De pittige tocht naar boven van ruim 2 uur kon beginnen. We hadden eten, drinken en warmere kleding bij want boven lag nog een beetje sneeuw en het was ook met tijden bewolkt. Ieder was aan zijn/ haar eigen tocht begonnen, stilte wandeling. We hadden allemaal een eigen tempo die we ook volgde. Halverwege zijn we even bij elkaar gekomen en M zei, “vanaf het begin van de tocht heb ik het gevoel dat ik zoveel lasten meedraag, ik kon bijna geen lucht krijgen, er meldde iets wat aandacht wilde. Dus daar even een korte behandeling op gedaan en we waren weer klaar om onze klim te vervolgen. Boven gearriveerd te zijn is het zo bijzonder om op 2456 meter hoogte te zijn. We hadden lekkere dingen bij de bakker gekocht en daar heerlijk van genoten. Op gegeven moment trok alles dicht en zaten we geheel in de wolken. Brr, dat was koud dus wat extra’s aangetrokken. Op onze terugtocht naar beneden kwam er weer even een thema voorbij bij M. Hoe mooi is het dan om de omstandigheden, dingen die voorbij komen te gebruiken voor de heling. Na korte tijd konden we onze tocht vervolgen. Onderweg zag ik een steen liggen in de vorm van een drakentand die ik M mocht geven. Een stuk verder stond J bij een enorm grote witte kristal die uit de berg stak. Alle drie hebben we deze vastgehouden. Wat een pure energie kwam er uit deze kristal. Een heling voor ons alle drie.  Een stuk verder zag J een mooi witte kristal liggen en mocht deze ook aan M geven. Deze combi van 2 stenen/kristallen was weer een heling op zich voor hem. Ook zagen we hier weer een gier boven ons in de lucht. De aanwezigheid van de gieren maakt het altijd weer heel bijzonder. M vertelde ons daarna dat dit de cirkel rond maakte voor hem. Hoe mooi is het wat er zich aandient tijdens de tochten en welke dan mogen helen. Voldaan kwamen we bij de auto aan en mocht de terugreis naar Agia Galini beginnen. Samen hebben we nog heerlijk gegeten in Agia Galini en de volgende dag was het de terugreis weer voor M en J.

Dankbaar mag ik zijn, maar ook M en J zijn heel dankbaar voor wat er mocht gebeuren en ervaren tijdens deze dagen. Alles is er om vanuit ontspannenheid aan jezelf te kunnen werken. Onder mijn blog mag ik een reactie van (J) Judith plaatsen.

Mocht je naar aanleiding van deze blog nog vragen of opmerkingen hebben dan hoor ik het graag. Specifiek op persoonlijke dingen van de cliënten ga ik natuurlijk niet in.

Heel veel liefs, rust en groei in jullie eigen bewustzijn.

Wees welkom,

Henk

Een kleine terugblik, in grote dankbaarheid

 

Via een kennis kwam ik eind 2022 aan de gegevens van Henk en wist meteen dat ik hem moest contacten. De eerste sessie werd via beeldbellen gedaan. Daarbij werd energetisch veel aangeraakt, en ik voelde dat ik naar Kreta mocht gaan om een en ander op nog dieper niveau op te ruimen.

Als energetisch therapeut is het echt een kado wanneer je een collega ontmoet die je kan helpen met de (emotionele) stukken waar je in je eentje onvoldoende doorheen komt! Als er dan ook nog de mogelijkheid is om dat te combineren met zon, zee en strand is mijn keuze snel gemaakt 🙂

Terwijl ik met een vriendin besprak dat ik zowel op vakantie ging alsook een aantal sessies bij Henk had gereserveerd, wilde ze graag mee. Hoe leuk is dat! Al snel zat ik met vriendin op Kreta.

 

Wat is Kreta een gul eiland! Vanaf mijn eerste bezoek raakte ik onder de indruk van de natuurpracht, de geuren en kleuren, de vriendelijke Kretenzers en het geluk van zwemmen in de zee terwijl je uitkijkt op een besneeuwde bergtop. En Oooo die bergen: ik moest en zou de berg op! Ik kwam er voor terug, met bergschoenen en al…

 

En ook de tweede keer ging vriendin mee. Ze had Henks sessies als heel waardevol ervaren: ‘je voelt dat je beter in je vel komt te zitten, of er nou aandacht nodig is voor lichamelijke klachten of meer op emotioneel gebied, tijdens de sessies gebeurt er veel wat helend werkt’…

 

Mijn afgelopen derde bezoek ontstond spontaan toen ik onverwacht een kleine week vrij bleek te zijn. Deze keer kon vriendin niet mee, maar eenmaal in Kreta bleek dat Henk’s collega-cursist M langer in Kreta bleef dan gepland en dat hij ons gezelschap compleet maakte. Ook nu weer ontstond het programma vanuit ieders wens. We mochten gedurende zes dagen zowel sessies van Henk ondergaan alsook gezamenlijk met z’n drieën energetisch werken ten behoeve van het herstel en het uitbalanceren van zowel de mannelijke en vrouwelijke energie in het algemeen.

 

Vol dankbaarheid, onder de indruk en in lichte verwondering over wat er allemaal mocht gebeuren, kijk ik terug op wederom een wònder-mooie tijd op Kreta.

 

 

Hartegroet, Judith